In ons vijvertje met 17 miljoen goudvissen hebben we een select groepje van 150 zaakwaarnemende schubbekopjes uitgekozen om voor ons ons rijkje te besturen. 150 goudvissen die gemiddeld meer charisma, integriteit en vastberadenheid zouden moeten hebben dan wij overige 16.999.850 gratenrekjes. En die 150 bevoorrechte ‘poissons-de-vivre’ roepen heel hard dat we meer eerlijkheid en transparantie nodig hebben. Een nieuw kabinet moet integer en transparant zijn: een nieuwe bestuurscultuur.
Twee maanden geleden lagen de 150 vissen nog met elkaar overhoop. De oppervis van een kleine groep christelijke guppies zei: ik ga niet langer mee. Ik ga niet meer met koning vis regeren. Hij verdeelt het aas niet eerlijk genoeg, is niet oprecht en transparant genoeg. Wij zwemmen lekker een andere kant op! En weg waren ze. Het rode schoolhoofd vond ook dat koning vis niet meer geloofwaardig was en zei het vertrouwen op. De groene vissen voelden zich verbonden met de rode school en voegden zich bij hen. Enkel de scholen van de christen democratische vissen en de democratische vissen wilden koning vis niet afzetten. Koning vis moest een herkansing verdienen.
En nu, twee maanden later, is er niets veranderd. De oppervis van de kleine groep christelijke guppies is nog steeds dezelfde. Het rode schoolhoofd is nog steeds dezelfde. De groene vissen hebben ook nog steeds een pseudo-Canadese regeringsleider vooraan zwemmen. Koning vis is nog steeds dezelfde koning vis. En toch dansen de hoofden van alle scholen met zijn zessen hun zeewierendans. Alsof er niets is gebeurd. Dat is namelijk het nieuwe bestuur. Dezelfde oppervissen die de afgelopen jaren het beleid bepaalden. Ze geven dus impliciet toe dat ze jarenlang volledig mis zaten, maar gaan gewoon weer door. ‘Dit nooit meer!’, echoot het nog in de de donkere diepten. Totdat ze weer aan het einde van hun rondje kwamen in de vijver. Het is ineens muisstil. De echo is verstomd. Hetzelfde groepje is weer samen.
Het geheugen van goudvissen staat al jaren ter discussie. Misschien zou het voer voor psychologen zijn om het geheugen van de mens, of op zijn minst parlementsleden, eens onder de loep te nemen. Dat kan namelijk niet veel beter zijn. ‘Dag, Koning Vis!’. ‘Daar zijn we weer!’.